Kutsal Emanet
KUTSAL EMANET
Hiç þikayet sanmasýn þiirlerim arzuhal,
Beklemekten usanýp býktýðýmý bilmesin.
Ben þövalye o peri, yaþamýþtýk bir masal,
Hercai yollarýna baktýðýmý bilmesin.
Özlemini çekerim sevdanýn oltasýnda
Bir zalimin aþký var kalbimin ortasýnda.
Yýllarýmý çürütsem ömrümün voltasýnda,
Ya sabýr tespihini çektiðimi bilmesin.
Yükü aðýr olsa da dert eder mi karýnca?
Her cefa sefa gelir aþk bacayý sarýnca.
Geçen doðum gününü dostlar bana sorunca,
Yutkunup da gözyaþý döktüðümü bilmesin.
Aþký bilmeyenlere ibretlik bir kanýttým,
Müebbet mahkumlara hasretini tanýttým.
Koksun diye kaðýda hayalini damýttým,
Her mýsrada içime çektiðimi bilmesin.
Gidiþi kýyametim büyük felaketimdir,
Yaþattýðý acýlar belki kefaretimdir.
Dizimdeki saç teli kutsal emanetimdir,
Ýlmek yapýp boynuma taktýðýmý bilmesin.
Gözlerime hapsettim saklayamam derinde,
Dönünce tanýr diye belki günün birinde.
Ne haldeyim görmesin, desin keyfi yerinde,
Sigaramý tersinden yaktýðýmý bilmesin.
Kalp kýrýlýnca çýkmaz , bil ki nazar sevdiðim,
Kabuk tutmaz bu yaram, her gün azar sevdiðim.
Melekler defterine, günah yazar sevdiðim,
Boyun eðip sana diz, çöktüðümü bilmesin.
Ramazan SAÐDIÇ
10/07/2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.