YALNIZ ZAMBAK

DOSTLARIM MUTLU BÝR SALI GÜNÜGEÇÝRMENÝZ DÝLEKLERÝMLE

Baharýn ilk günlerinde bir dað baþýnda kayalýklar arasýnda bir gün bir yaprak belirdi bir iki gün içinde büyüdü güzel bir zambak oldu..

Bir sabah güneþin ýþýklarý ile açtý gözlerini sarý zambak baktý etrafýna kimseler yoktu.
Allah ým dedi ben nerdeyim her taraf kayalýk ne bir ot nede yeþ illik vardý
O böyle bakýnýrken dibinden bir ses geçti bir þey uðuldadý zambak Þaþkýn neler oluyor Diye söylendi bu rüzgardý günaydýn diye seslendi
Zambak sen kimsin
Niye böyle ses çýkardý
Korktun mu
Ne bileyim boþ bulundum
Ben rüzgarým böyle eser dururum
Niye e iþim bu benim
Ýþin mi

Evet iþim bazen çok hýzlý eserim bulutlarý toplar yaðmur taþýrým
Bazen sakin de eserim ha her zaman çok esmem
Ýyi ben nerdeyim burasý neresi kimse yok etrafta
Evet zambak þansýna buraya düþmüþsün
O ne demek
Ýþte bu da benim iþimden bir parça ben esince siz çiçeklerin tohumlarýný alýr uzaklara Götürürüm sen buraya düþmüþsün
Zambak þaþkýn ama niye diye sordu
Ben bilemem ben eserim önüme gelen her þeyi uçururum kim nereye düþerse
e þimdi ne olacak
Olacaðý yok sen burada yaþayacaksýn
Ama yalnýz mý
Evet baþka þansýn yok bu yýl yalnýzsýn ama korkma ben sana eþlik ederim baþka yerlerden Haber getiririm sýkýlmazsýn sarýzambak buyun büktü Allah ým niye ben diye ama yapacak Bir þey yoktu günü rüzgar ý dinlemekle geçti akþam yaklaþýyordu güneþ kaybolmuþtu Rüzgar yine esiyordu
Korkma dedi birazdan yýldýzlar ve ay çýkar gece güzeldir biraz serin olur ama gök yüzü Çok güzel olur ama sen yine hýzlý esi yon yoruldum sallanmaktan
Rüzgar güldü bu ne ki daha dur ne hýzlý esi cem
Niye ki
Esmem lazým dedim sana iþim bu diye onlar böyle laflarken yýldýzlar baþladý görünmeye gök Yüzü baþka bir alem olmuþtu uzayýp giden yýldýzlara baktý
Bunlar ne ne kadar güzel böyle diye söylendi

Rüzgar evet bak uzun yýldýzlar saman yolu ne çoklar kutup ayý var hepsi ayrý güzel gece Iþýldamýþtý ay yarým olmuþ göründü
Aman Allah ým bu kim diye seslendi ne güzel þey rüzgar Ay o dedi Ay o öyle çok anýlýr ki Adýna ne þiirler ne þarkýlar yapýlýr þimdi yarým sonra dolunay olacak her hali güzeldir birde Hilal odlumu iþte böyle gök yüzü gündüz güneþ gece ay ve yýldýzlar
Ne iþe yararlar
Yýldýzlar yol gösterir gece yolcularýna yollarýný bulmaya yarar
Yolcu kim
Ýnsanlar nasýl lar o insanlar o dedi rüzgar çok soru sordun þimdi uyu sonra konuþuruz sarý Zambak uyunur mu diyerek sustu yumdu gözlerini uyumuþtu bir sýcaklýkla açtý bu ne diye
Güneþti tepesinde ýsýtmýþtý her yaný of dedi tutulmuþum diyerek esnedi gerindi ruzgar Yoktu baktý etrafýna sessizlik vardý zaman akýp geçiyordu akþama doðru göründü rüzgar Sertti biraz
Ne o diye sordu zambak ne oldu
Yok bu gece sert esicem yaðmur toplayýcam
O ne görürsün yalnýz korkma diye baþladý esmeye git gide hýzýný arttýrýyordu
Zambak þaþkýn bu ne ya diye habire sallanýyor þimdi kopucam dalýmdan diye tutunmaya Çalýþýyordu rüzgar bütün gece esti bir ara gök gürledi þimþekler çaktý ve yaðmur baþladý Sabaha dek sürdü zavallý zambak sýrýl sýklam olmuþtu
Rüzgar hafiflemiþ hatta dinmiþti zambak yorgun
Bittimi diye sordu rüzgara iþin bittimi
Eh þimdilik
Ay çok yoruldum sallanmaktan birde neydi onlar yaþ oldum baksana
Yaðmur yaðdý yaðmurdu
O ne iþe yarar
Çok iþe her yer onsuz olmaz insanlara çiçeklere aðaçlara yani her þeye faydasý var susuz Olmaz
Hiçbir þey anladým
Bak ne diyeceðim ben seni baþka yerlere götüreceðim
Ýnsanlarýn çiçeklerin çok olduðu yere
Ne zaman
E inþallah seneye bahara
Çok var mý
Evet biraz var
Ne kadar
Bahar geçecek yaz geçecek kýþ var sonra
O çok varmýþ ben o zamana kadar yalnýz mý yaþaya cam
Rüzgar güldü yok sen birkaç gün sonra uykuya dalacaksýn ben o zaman seni alýr götürürüm
Baharda uyanýrsýn
Zambak þaþkýn ne uykusu bu
Evet uyumak zorundasýn tabiat kanunu bak dedi rüzgar yapraðýnýn biri uçmuþ
Evet gördüm sen yaptýn çok esince koptu
Biliyorum birkaç gün içinde birer. birer hepsi kopacak niye ki
Öyle iþte insanlar buna solmak diyor yani sen solacaksýn bir dahaki bahara kadar baharda Yeniden açacaksýn iþte o zaman baþka yerlerde olursun ben seni götürü cem zambak Düþünceli geçirdi kalan günleri her gün bir yapraðý düþüyordu bir gün hepsi düþtü içinde Siyah tohumlarý kaldý zambak cýk artýk uykuya dalmýþtý bir dahaki yýla kadar
Rüzgar esti yine delice kopardý tohumlarý alýp baþka bahçelere götürdü artýk yalnýz Olmayacak güzel zambak diye artýk yalnýz olmayacak yine açacak baþka baharda..
AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın: