insan zor zamandan geçerken zaman zor geçer. Düþünmek isteme yetinesini yitirir .. Aklýnda çok sevdikleri kalýr.. Sevdiklerini bir dayanak görür. .Yaslanacak bir omuz sýrtýný dayanacak bir duvar sýðýnacak bir rýhtým arar.. Anlar ki bulanýk görme yetisi baþlar net göremez..yada görmek istemez.. Gerçekse ne yaslanacak bir duvar ne bir rýhtým.sýðýnacak bir omuz verecek bir dostmuþ her þey kýrýk bir camdan öte paramparça elinde kalan aslýný kanatan.. Asýldan uzak.sen senden uzak gurbet nedir ki vuslat nedir ki vakit seherden hallice akþamdan uzak bir ses gelir göklerden tabib kimdir ki kalpleri duyan kim.Ummanlar ne ki çöller ne dir ki ...Göklerden bir ayete sýðýnýrým.. Rabbin seni terk etmedi sana darýlmadýda."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.