VEFA ARIYORUM
VEFA ARIYORUM
Ýstanbul’un güzel semtinden baþka
Vefa arýyorum, vefalý yürek
Gözü gönlü açýk dostluða, aþka
Sevgi sandalýnda çekecek kürek
Konuþtuðu zaman mutlu olayým
Gözünde, sözünde umut bulayým
Tatlý sözlerinden ilham alayým
Buradayým desin bana gülerek
Babayý, anayý unutturmasýn
Sözlerde manayý unutturmasýn
Olmayacak türlü hayal kurmasýn
Gayrýsýn neyleyim böylesi gerek
Çýkara, maddeye olmasýn esir
Manalý sözleri etmeli tesir
Manevi deðerler yok ise kusur
Hakikate ermek bizdeki erek
Yüzü gülenlere hasretim hasret
Gözler öfke dolu, içi kin, nefret
Belki akýllanýr az daha sabret
Piþip olgunlaþsýn her gün giderek
Görmeyince þimdi aranýr oldu
Sadakat, letafet eskiden boldu
Gönül alýp vermek ne güzel yoldu
Sadýk dost baðýndan gülleri derek
Geçen dost kervaný gitmesin kalsýn
Herkes heybesinden nasibin alsýn
Türküler söylensin baðlama çalsýn
Hayat güzelleþir kalpler severek
Anzeri der yoktan kaþýn çatmasýn
Dostumsun dediði dostu satmasýn
Adý olumsuzluk anýmsatmasýn
Yanlýþ yapmasýnlar kasten bilerek
Ozan Anzeri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.