TEBESSÜM DAĞI
Yaþlý adam komþusu gence üzülüyordu
Çünkü o, yüzü asýk, karamsar gözüküyordu
Bir gün davet etti evine, halini öðrenmek istedi
"Ýnsanlar çýkarcý, samimiyetsiz, kibirli, yalancý"
Saydý da saydý genç: "Neden gülecekmiþim!"
Ýhtiyarýn yüzünde tebessüm derinleþti
Dedi: "Saydýklarýn içimizdeki daðlardan,
Fakat ibaret deðil insan bunlardan,
’Tebessüm’ ve ’sevgi’ daðý da
Gönüldeki daðlardan!"
Ýç yolculuk ölene dek sürmeli
Yüreðinde ne var, insan görmeli
Ne aptalca, ömrün en güzel çaðýnda
Yýllar geçirmek, karamsarlýk daðýnda
Ýn o daðdan, yürü, karþýndaki tebessüm daðý,
Bak, iþte orada, parlýyor sevgi baðý
Genç yürüdü, içi coþkulu bir bahar
Çok geçmedi, tebessüm yüzlülere katýldý
Artýk biliyordu gülümseyen her yüzün sýrrýný
Sevgi daðýnda içilen manevi bir iksir gülümsemek
Görmüþtü: Gülümserken insanýn dört yaný melek
M. Talat Uzunyaylalý
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.Talat Uzunyaylalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.