Hançer ve Tan

Oysa ki..

Yazabilmek, nasipse
Burada olabilmek miydi
Var sayýlabilmek
En büyük
Cesaret deðil miydi, belki de
En gönüllüce, çabasýnda sabrýn
Nasip ettiði her An’a
Lütfedildikçe…

Belki, en derin zenginliðinde
En zorlu daðlarken, sahihlerinde
Nice, niye yaðarsýn ki
Can…
Deðdi mi
Korkmadýðýna sahi söylesene
Deðer miymiþ ki
Can, ey Can …

Binlerce ömürden belki ,
Derdinden derdi çekilirken
O çileyen ve çaðlayanýnda
Yerini bulamayacak, taraçan
Adresi saparken tortularýnda
Ararken zanlarýnda cevapsýz
Tuhaflýðýnda
Ben ve kendimde dahil
Yollarca ve kerelerce


Þükür ettiðim varlýðýn ki
Asýl yokluðundandýr belki
Var mýydý bilemediðim
Övünde övün, tahtýnda þimdi
Kendi çarkýndan çaplarcs

Yokluðuna diyemem
Ki yerineyim
Beni ki, sen yaratmadýn
Ama Ey
Ben, Seni sevdiðimi
Söyleye söyleye günah
Çoktan yanlýca
Bir yana yana, bertaraf edildim
Hanlar oldu, yollarca
Belki de defalarca
Ve defalarca,
Karalanýp buruþturdukca
Ve tozlandýkca
O ardý zamansýzlýkta küllerin

Herþeyi yok sayabilirken
Herþeyden de belki vazgeçebilirken
Ne göðe erer ki þu baþlarýn
Ne yerin dibindedir o zulmün
Herþeyi býrakabilir
Görmezden gelebilir
Gelmeye çalýþabilirken
Kaçabilir
Ya da tam tersi
Onca önceliklerine, tutsaklýklarýn
Mecburiyetlerine, sözde yaþadýklarýn
Hayat kavgalarýnýn, tan aðartýsý arasýnda
Kalabalýklarýndan, en dip yalnýzlýðýna
En sessizin kuytusundan, çýðlýðýna
Bir tek, sen, bil mi
Ýsterken fedalarca ve fedalarca

Bilmek öyle acý ve acýydý ki
Öyle acizliðinde ve
Sandýrýrken kumlarcasýna
Sessizce, kazýnýrken
Kendi çizgilerinde
O kayýtsýz, gizli,
Ölü hücreleri dokularýndan
Aldanan süsü, avuntularýndan
Söküp atarken, daðýlýrken yankýlarýndan
Her bir tarafa, parça parca


Bir harf kadar
Anlamý yokken çýrpýnýþlarýnda
Olmasa ne olur
Sevgin, seviliþim
Ben ki doðmadan ölmüþüm
Ey Sevgili
Her þeyi ama
Her þeyi
Sözde Yok sayabilirsin
Ama O’nun
Bildiði þu Caný
Yüreði var Ya
Silik bandan da silerken, seslerinde
Asla ve Asla
Duyup, Söylemeyeceksin…

Sosyal Medyada Paylaşın: