Güz Umut Hüsran

Güz mevsiminde traktörle sürerdim tarlayý,
Ardýma baktýðýmda sýðýrcýklar simsiyah bulut gibi,
Konmuþ topraða solucan topluyorlar iþtahla,
Emeklerim yok olurken umutla beklerdim harmaný;

Topraða düþen buðday taneleri ayýklanýrdý,
Sýðýrcýklar halay eþliðinde ziyafet çekerken,
Emeklerim zayi olurdu umutlarým solarken,
Kaderin cilvesi mi umutlarým filize dönmedi;

Tohumu saçardým her yýl umutla yeþersin diye,
Ama her defasýnda ayný hüsran ayný acý,
Sýðýrcýklar toplar emeðimi umutlarýmý çalar,
Verim düþer yüreðimde bir hüzün konaklar;

Sýðýrcýklar köstebekler topraðýn suskun sahipleri,
Emeðimi yerler umutlarýmý yerle bir ederler,
Her yýl yeniden baþlarým bulutlarýn gölgesinde
Ama her defasýnda hüsranla dönerim eve;

Neden buðdaylar seyrek neden az verim,
Gerçeði hep bilirim farklý sonuçlar beklerim;
Her yýl ayný hatayý bile bile tekrar ederim,
Sýðýrcýklarýn talanýna gözlerimi kapar beklerim;

Dilerim bundan sonra emeðim ziyan olmaz,
Kurtçuklara sýðýrcýklara bu ömür dayanmaz,
Saçtýðým her buðday tanesi umarým yem olmaz,
Yoksa heba olan ömrüm cehenneme dayanmaz;

Artýk bilirim ki bu iþin sonu hüsran deðil,
Umutlarým solmaz emeðim boþ deðil,
Güzün hüzünlü günlerinde umut ekerim topraða,
Umudum yeþerir filizler verir döner baþaða,

Toprakla karýldý hamurum topraða yüreðimi koydum,
Bulutlarýn altýnda filizlendim baþaða döndüm,
Sýðýrcýklar yesin kurtçuklar talan etsin toprak bedenim,
Umudumu yeþertir güz mevsiminde mutluluk dererim;

Erol KEKEÇ/05.06.2024/16.00/Namazgah/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: