Efkarliyim! Üzüntülüyüm! Yine yalnýzlýk vurdu akþamlarýma... Sensiz ve yapayalnýz... Neden dediðim bir anda Yine yalnýzým... Yine sezsizim... Ve yine sensizim bir baþýna... Yapayalnýz ve tek baþýma... Kimseler yok yanýmda... Nede etrafýmda... Ah keþke hasret yollarý çakýllý olmasa... Engebeli ve çukurlara dolu olmasa... Sevdalým yakýn olsaydý... Keþke, sevdanýn tadý ayrýlýktan çok uzak kalsaydý... Keþke, aþk dediðimiz, yüreðimizdeki þu güneþ canýmý yakmasa... Bir adým uzaklýðýnda... Ya da bir kaþ, göz arasýnda... Hep yanýmda... Yaný baþýmda olsaydýn... Bak, kalbimdeki hasret bulutlarýndan yaðan, bir yaðmurla... Þu gözlerim ýslanýr..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.