Babam İskender
BABAM ÝSKENDER
Bin üç yüz otuz üç Konya-Çumra’da
Güne selam çaktý Babam Ýskender
Olur Mahbup Gelin de ilk yavruda
Eve mutlu baktý Babam Ýskender
..
Kucakta dönüyor sýla köyüne
Ülke harap, iþgal her yerde yine
Baba cephelerde dayan dayýna
Ne cefalar çekti Babam Ýskender
..
Yokken baþ-göz olma hayal düþünde
Hala kýzý gelir küçük yaþýnda
Ýki kýz üç oðlan ölen dýþýnda
Bir sigara yaktý Babam Ýskender
..
Orta direðiydi babam yuvanýn
Gölgesi yeterdi buna inanýn
“Ölse ne Yaparýz?” Diye soranýn
Çocuklarý çoktu Babam Ýskender
..
Elleri nasýrlý, ayak çarýklý
Çalýþýp dururdu baþý sarýklý
Yuvada olurdu tasasý aklý
Bakmasýnda tekti Babam Ýskender
..
Ýþleri düzeltti yoluna koydu
Oðlu Fevzi iyi okullar duydu
Ýstanbul’a kaçmaya daha toydu
Oðlu ile aktý Babam Ýskender
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.