AH keşke...

Keþke, savaþlar, kavgalar hiç olmasa...
Keþke, bitbirimiz ile bütün gerçekleri, yalansýz, dolansýz konuþabilsek...
Keþke, bir çocuk kadar saf ve temiz, bir þekilde...
Ýçimizi dökebilsek...
Keþle, sevdiklerimizi hiç üzmesek...
Keþke, çoðu zaman, dost olarak birbirimize sarýlabilsek...
Keþke, kimseye hesap vermeden,
kötülere boyun eðmeden, dimdik durabilmek...
Keþke, kimseye aldýrmadan ve kimseyi umursamadan,
ark niyet taþýmadan, öpüþebilsek...
Keþke, birbirimiz ile catýþmadan ve kýrmadan birbirimizi dinleyebilsek..
Keþke, birbirimizi gördüðümüzde, selam verip, hal hatýr sorabilsek...
Yer ve mekan fark etmeden, sokakta veya bir cay bahçesinde...
Oturup, samimi bir þekilde konuþabilsek...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: