Ey yâr, sen yanma diye, Aþk-ýn ile yanmaya razý ettim kendimi. Lakin hasretin Yakup peygamberin gönül yangýný yeri. Sen diye diye , görmez misin nicedir halimi Gözden oldum. Sözden oldum. Ömürden etme bari beni.
Ve bir gün çýkacaðýz ya güzeller güzeli Rabbin huzuruna, Ýþte o gün, hiç olmazsa... Ya Rabb, bende sevdim bende yandým de. Ama kimsesiz dedirtme benim adýma. Tut elimden götür beni. Kavuþalým beraber CENNETÜL ME’VAYA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
HAYAL~GERÇEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.