ANSIZIN Nerde bir zayýf görsem, Hep ondan olurum. Kâh okey masasýnda, Kah oyun havasýnda. Bir çýrpýda çarpar yüreðim, Aþktan yana þansým olmasa da, Kýskanmam baþkasýný asla! Bu benim zaafým sanma sakýn, Ýnsanlýk erdemidir belli ki, Nerde bir kara kedi görsem, Bizim,tekir sanýrým! Dünya’da kusursuz insan bilmiyorum, Yeter ki, aþkolsun düþünmesini bilene, Dünün yersiz algýlarýyla, Bugün Elif gibi, durmasýný bilebiliyorum. Nerde durduðun önemli deðil, Nereye gideceðin önemli, Hayat denen þey Bir göz açýp kapanýncaya kadar. ANSIZIN batsa da Güneþ! Her yeni doðan Güneþ gibi, Yine senle olurum. Her yaný bomboþ olsa da, Þu fani Dünya’nýn, Ödün verme kiþiliðinin, Onun için insansan bin kere düþün! Yalçýn KARAÞAH 01/07/2024 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nanom Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.