Anısı Kalır

Bir kýrlangýç edasýyla konuyorum vapurun iskele tarafýna
Ölü dalgalar,kitap sayfalarým gibi sürekli eritiyor içimin
yalýn sessizliðini
Günler numarasý belli olmayan sokaklarýn adýný
Sadece ve sadece güneþin hatrýna piksel piksel ellerime iliþtiriyor
Yürümek;
Duraksayarak
Gökyüzüne bakarak
Tenhalarda kaybolarak
Ateþten kaçan gece yarýlarýna
Seyyah edasýyla
Tek baþýna
yürümek
Kulaðým horon’da
Yayla yayla
Ninnim kimi zaman büyükannem oluyor
Olaðan ve kriminal bir çetele ardýna sýðýnýyorum
Ve her seferinde kaçak gülüþümü þehirsiz kimliðime iliþtiriyorum
Kimsiniz diye sorma bana
Düþten düþe,gözlük camýna bulut deðmiþ bir ezgiyim ben

Denizi olmayan þehir mi olur demiþ adamýn biri(sancýlý bir tebessüm aldý içimi)
Ucuna haritadan su deðmiþ
Yeþil ve þapkasý kardan kente selam verdim
“Bir gün Tek Baþýna” ayracýna
Kenan ve Nermi’ni
þarkýlarla ekledim
Günsel,iyimser ve güleçti
selamýný aldým
(Sert bir tebessüm aldý içimi)
Yarým yamalak takvim yapraklarýndan suyunu içtim
çayýnýn demine sevi ekledim
Eskisi gibi deðildi
bu kent
Ama sevdim
Çok mutlu olmak yakýþýyordu
Kitap arasýna
Adý þiirden kalma þeker yiyen kýz çocuðu iliþtirdim sineme
Kulaðým türkülerde
“Daðlar daðlar”
Kimsiniz diye sorma bana
Kayýp ve þaraptan arýnmýþ bir tren yolcusuyum ben

Yol demirdendi
Uzadý uzadý uzadý
Hiç düdük sesi duymadým
Tren
Yarý uyanýk girdi istasyona
(Yarý uyanýk ölüydüm,dudaðým kurumuþtu,gülümsemedim)
Demir’den yoksun turuncuydum ben
Satýrlarýn en uyaðýnda
dünyanýn en güzel coðrafyasýna gözümü açtým
Resmî bir bellek vardý
Yüreðin belleði vardý
Saklý olanýn belleði yoktu
Kulaðýmda þarkýlar
“Sen bensiz-ben sensiz”
Kimsiniz diye sorma bana
Es veren bir piyanonun son tuþuyum ben

Bir nedenin ardýna sýðýnarak
Aðacý,çiçeði,yaðmuru,sevinci
Karadeniz kýyýsýnda
Kýyý bir özneye yüklüyorum
(Biliyor musun ben hiç yere bakmam)
Kendi kaçaðýný ele vermeyen
dirençli öykünün son sayfa heyecaný suya karýþýyor
Yüzümü güneþe dönüyorum
Taþtan taþa bir yerde oturuyorum
Yüzlerce kafiye
Yüzlerce fotoðraf
Savruluyor yürek hasadýnda
Az çoðul
Az çokluk
Kulaðýmda Nilüfer
“Hatýra Defteri”
Kimsiniz diye sorma bana
Raflarda
A
n
ý
s
ý

K
a
l
a
n
Gün çiçeðiyim ben…
Sosyal Medyada Paylaşın: