Ýnsan olan yerlerim acýyor, anneliðim yýkýntýlar altýna. Ýçimde kaybolan çocuklarýn çýðlýðý var . Sýrtýmda yitirilmiþ canlara kepçe darbesi… Ýhanet hiç bu kadar göz göre göre yapýlmadý tarihte. Bu kadar parça parça daðýlmadý yürekler Millet olarak enkaz altýnda kaldýk . “Kýzýmýn bir diþini bulsaydým keþke “ diye aðlayan annenin , Gözyaþýnda boðulduk Bir avuç toprak bulamayýp ,moloz yýðýnlarýnýn içine gömüldük!
Ey insanoðlu Ey yeryüzünün hakimi Çiçek eker gibi ektin ölülerini Hangi evrende toplayacaksýn ekinlerini Bunca acý , bunca sarsýntý, bunca gözyaþý da diriltmediyse yaþayan ölülerini Þimdi kim bulacak annelerin, babalarýn, çocuklarýn katillerini .
Meral Dülger
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dülger Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.