Pierloti tepesi
Yükseklerde bir sevdadýr Pierloti,
Ýstanbul’un baðrýnda, gönüllerde yeri.
Haliç’e bakar, derin bir nefes gibi,
Sonsuz bir huzur, yüreðim hisli.
Martýlar dans eder, dalgalarla seviþir,
Efsaneler fýsýldar, rüzgarla yarýþýr.
Gözlerin dalar gider, hayallere sürüklenir,
Mazi ve Âti burada birleþir.
Kahvenin kokusu sarar dört bir yaný,
Anýlar canlanýr, kalpte ince bir sýzý.
Bir zamanlar aþklar, burada yeþerdi
Pierloti’de hayat, baþka türlü akardý.
Sessizlikte dinlersin, þehrin eski melodisini,
Bir tarafta tarihin, diðer yanda sevgilini.
Þiirlere, hikayelere ilham olan tepede,
Gönüller bir olur, sevdalar dile gelir burada.
Pierloti, masal gibi, Ýstanbul’un kalbinde,
Her adýmda bir hatýra, her nefeste bir sevda.
Gel, otur burada, ruhunu dinlendir,
Pierloti’de bulacaksýn, kalbinin sesini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.