BOZKIR DÜŞLERİM 2

Bizim oralarda toprak kokusu,
Demlenir çayýrda yaðmur inerken.
Tomurcuk sabiiyken bitki örtüsü,
Uyanýr uykudan,, mevsim dönerken.

Salkým söðütleri enseler toprak,
Rahmet bereketi avuçlarýnda.
O esmer baðrýnda çiçekler, yumak,
Cümle börtü böcek aðuçlarýnda.

Yaz’ýn: altýn sýrma,.... bozkýr yokuþu,
Sararan baþaklar baskýn biçimde.
Çalýnca sarýya firik nakýþý,
Yoksul çocukluðum aðlar içimde.

Karalastiklerin kirtiþ izleri
Yetiþir ardýmdan kýraç baðlarda .
Mor salkým toplarken köylü kýzlarý
Býraktým aklýmý eski çaðlarda.

Ufuktan!....gýcýlar, kaðný seren’i,
Aðýr selefiydi..,demir devlerin .
Türkü, türkü olup, kilim deseni
Süsler mahremini kerpiç evlerin.

Tepeden týrnaða yiter eþgâlim ,
Tor, deli kýsraklar kopar çehremde.
Ateþ güllerinde tüter mecâlim ,
Sahii köy kokusu kalýr küfemde.

Yürüdüm gurbeti, sýrtýmda küfem,
Menzilde,dolaþýk çýkmaz sokaklar.
Küfede birikti, bir ömür..., sitem,
Taþýrmý?...yükünü, çýplak ayaklar.

Annem’in çilesi, öksüz diyarým!
Hep hayâlimdesin!....çekme perdeni.
Bozkýr düþlerime gömülen yârim!
Uykumda gelirim, çaðýrsan beni.

DOSTLARDAN........

Þimdi bana, sende anlattýn beni,
Hazanlarda yazdým bende adýmý.
Gelende bahar mý ..açtýmý teni?
Edermi benimde güller yadý mi?

........AHMET KARA...




Sosyal Medyada Paylaşın: