Ben küçük bir zerre iken. Ben neyim? Ben kimim? Nerden geldim? Nereye gidiyorum? Ben kendimi, kim olduðumu bilmeden evvel... Yüce Yaratan, önce bedenimi yarattý, sonra... Emretti, ben Annem olan bir cana sýðýndým... Bir süre orada, ana rahminde, bir ölçüde þekillendim... Dokuz aylýk müddetim ardýndan... Yüce Yaratanýn emri ile bir melek tarafýndan... Bedenime ruh üflendi. Anne karný benim için dikensiz gülsüz, cennetten bir bahçe idim... Beslendim aylarca bu cennet mekanda... Zaman geldi... Gül bahçesi, anne karnýndan... Yolcu oldum, malsýz, mülksüz... Ýþte, sonunda geldim... Ýmtihan yeri denilen bu Dünya ya... Yüce Allah’a sýðýndým... Ümmetinim dedim: ’Ya Hak Resulullah Hz Muhammed: peygambere sýðýndým... Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.