Nehir adında bir kadına

bir çocuk
nasýl da kýsa kesmiþ saçlarýný uzun metraj bir filmin karesinde
bu kadýn, bilir miydi ki
bir çocuðun renkli jelatinde þeker sevinci yüzü gözü

uzun sokaklarda aðaçlarýn çiçek telaþý
uzatýp her seferinden
dönen þilep uykusu rýhtýmýnda sessiz

bin dilde sesinin renkli susu pusu içinde
kendi içinden geçerken bozulan ezber
alýp giderse
akýp giden nehir duyulmayaný henüz

kocaman korkulu bir kaygýda tek ayak beklesen elde çokça sýfýr
aylak bakýþýnda acaba

sen her kusuru teke tek alnýndan çivileyip koyuyorsun
yedeðinde bir ihtimale binaen

kýsasa kýsas bütün diyetlerde iki kez bekle
soðuk taþlarda ferahlayan baþýna vurup bin ah’ý
kahýr edecek ince bir çizik keskin ve içli
bileklerinde derinden kaynayan sýzý
için geçiyor
ýlýk ýlýk
gülümseyen yaðmur kokusunu son en son
hatýrlýyorsun
annen esmer bir merhamet dokunan dudaklarýyla alnýnda

kendi ellerinden utanan bir neslin içinden  buz kadar sert geçtin
çocuk eteklerinde bir aldanýþ
bin sevinç
bir cýzýrtý içinden

hangi çocukluðunu çýkarýp giydirip kuþatýp
diksen
bayramlýk gülümseme gibiydi yüzün




Sosyal Medyada Paylaşın: