yüreği iki kişilik atıyordu
hazansı
yüreği iki kişilik atıyordu
dalgýn maviye aktý geceler
hüzünlü naðmeler gibi geldi aþk
soluksuz kaldý ruh
çaresi olmayan bir illet gibiydi
yüreði iki kiþilik atýyordu
nasýlda gelmiþti birden
aniden bastýran yaðmurcasýna
sessiz trenler geçiyordu içinden
katar katar aþk taþýyordu
baþlarken yaþanmýþ tat taþýyordu
çiçekler deriyordu her anýnda
ellerinde aþk yaþýyordu..
yüreði iki kiþilik atýyordu...
sel sularý gibi çoþkun
çaðlýyordu aþk
çaðlýyordu þelalerden kavuþurken nehire
bir yanýk türkü olmuþtu sesi
kavak yellerinin nefesinde
her anýnda aþký yaþýyordu
yüreði iki kiþilik atýyordu
içinde bir yerlerde çözümsüz bir ikilem
dert yumaðý gibi gizli
korkuyordu biteceðinden
korkusu yüreðinden hýzlý koþuyordu
aþkýn onu terkedeceðinden
korkuyordu...yüreðinden
yüreði iki kiþilik atýyordu
ve sessiz bir çýðlýk gibi
fýrtýna uðultularýnda kayboldu aþk
yaralarý kanadý gözlerinde
kan denizinde boðuldu
boðuldu suskunluðunda
bitti aþk
ama yüreði iki kiþilik atýyordu
bir yama gibi gözlerinde hüzün
sýrrý dökülmüþ aynalarda
resmini yýrtýyordu
aþk bitmiþti ya
yüreðini öldürüyordu
yüreði iki kiþilik ölüyordu....
ayþe
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.