Kaldýrýmlara düþen gölgelerin tuhaf benzerliði Geçerlerken önümden usulca Usulca takip ettim Gölgelerin ayak seslerini Rastlantýlara inanmasam da Rastlarým umuduyla Saydam zamanlardan Sýyýrýp ruhumu Daha görünür acýlarýmla Gölgen peþine düþtüm.
Yüreðimdeki bu melun kederin Þifresini defalarca çözsemde Sanýrým bu defa çözümsüz Ki ben bu kederi Kaybolduðun yerde buldum Gereðinden fazla lüzumsuz ; Lakin Senden kalan tek þeydi Bende elinden tuttum Düþünmeden sonumu fütursuz. Biraz ýþýk lazýmdý bize Karanlýðýmýza bir damla gölge ; Sanýrým ikimizede çok fazlaydý Anahtar deliðinden süzülen ýþýk bile...
Yani sevgilim kabullenmek En kolayý Uzaklaþmak yangýn yerinden Sorgulara mahal vermeden Prangalarý söküp atmak Memnun etmesede çözüm sayýlýr. Zor zamanlar Aþýlamayan vicdanlar Biraz hak ve adalet Yarým yanlýþ teselliler Hem mahkum hem gardiyan Yüreðimde volta atan gölgeler.
En derin En acýtan En kayýp En olmazým Senin güneþin baþka olacak ki Ne Karanlýða nede aydýnlýða Gölgen bile düþmüyor
Murat BALLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Ballı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.