GİTME

bir gül fidaný diktim yüreðime
gökyüzü ve deniz renginde
gönül pýnarým suladý
gözyaþlarý ile gün be gün büyüttü
rüzgârým esti efil efil baþýnda
savruldu ipeksi kýzýl saçlarýn
çiçek çiçek açtýn her baharýmda...

dudaklardan döküldü sevda naðmeleri
beste oldu þiirleri sazýmýn tellerine
kutlu bayrak misali dalgalandý
yalnýzlýðýmýn kekik kokan daðlarýnda
ötüken’de toylar kuruldu
Kýmýzlar içildi, þamanlar davul çaldý...

gün oldu, sessizlik çöktü gecelere
fýrtýnalar koptu denizlerde
gök çöktü, kýyamet koptu hayallerimde
bir aþk defteri kapandý ay ýþltýsýnda
gün yüzü görmeyen bahtým
ay karanlýðýna gömüldü hülyalarým
þimdi deli divane sokaklarda kaldým...

’’gitme’’ desem de, aldýlar beni ondan
ne günah iþledim ki sevgimden
tek bir arzum vardý onu mutlu etmek
elbet dualar kabul olur Tanrý’dan
dönecek devran bizden yana
sevda pýnarýndan içeceðiz kana kana
gönüllerde bayram havasý esecek
bize de!..

Zafer Direniþ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: