HANİ
Yeþil kýrlar vardý dümdüz ufuklar,
Pýnarlarý akkýn soðuk yaylalar,
Meleþen kuzular uçuþan kuþlar,
Hani þimdi nerde eski köyümüz.
Avluya açýlan ahþap kapýlar,
Þýngýrdayan keçi, tavuk karþýlar,
Tahtadan merdiven nasýl gýcýrdar,
Hani þimdi nerde eski köyümüz.
Ayþe teyze ölmüþ, kimi de düþkün,
Kerpiç evler solmuþ yýllara küskün,
Otlara karýþmýþ bað vermiþ sürgün,
Hani þimdi nerde eski köyümüz.
Sarý Öküz damda bir kemik deri,
Atýmýz ölmüþ ah, yerde semeri,
Kayýp olmuþ nalýn inek sesleri,
Hani þimdi nerde eski köyümüz.
ÝYÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Yıldırım Çevik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.