Gecenin karanlýðýna sarýlmýþ umutlarým Gözlerim öylesine yorgunki anlatamam Ýçimde gürültülü bir fýrtýna kopuyor sanki Aklým bulanýyor sadece uyumak istiyorum Kendimi öylesine kaybetmiþimki derinlerde Karanlýk bir kuyunun en dibindeyim sanki Duymuyor kimse çýðlýklarýmý Ve ben günden güne çýldýrýyorum sanki Her gün bir adým daha yaklaþtýðýmý hissediyorum Ölümün görkemli ve soðuk tahtýna Hayat denilen þu yolda yalnýz yürümekte varmýþ Ýnsan büyüdükçe küçülüyormuþ aslýnda Kazandýðýmýzý zannettigimiz ne varsa hepsini kaybetmiþiz farkýnda olmadan Ben pes ediyorum hayat al senin olsun yalan dünya Ben yokum artýk bu sahte insanlýk oyununda Yokum anladýnmi yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan ŞEREMET Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.