KÖYDE ŞEHİRLİYİZ ŞEHİRDE KÖYLÜ

Biz kendimiz ettik, kendimiz bulduk
Tat vermiyor bize, ne köy þehir ...
Kendi yurdumuzda, yabancý olduk
Köyde þehirliyiz, þehirde köylü ...

Fakirlikten düþtük, yaban eline
Döneceðiz derken, bir gün geriye
Dediler genç nesil, köy neyimize
Köyde þehirliyiz, þehirde köylü ...

Çocuklar unuttu örf, adet, dini
Açýp saçýp rezil,etti kendini
Ne bey olabildik, nede medeni
Köyde þehirliyiz, þehirde köylü ...

Ýki arada bir, derede kaldýk
Kaybolduk içinde, maanen yandýk
Para mal mülk derken, biz çok aldandýk
Köyde þehirliyiz, þehirde köylü ...

Piknik yapar olduk, dað, bayýr, evde
Konserveler yaptýk, vakum þiþe de
Köy gibi yaþarýz, biz gökdelen de
Köyde þehirliyiz, þehirde köylü ...

Kaybolurken Koca, þehirlerde biz
Köylerde deðiþmiþ, el olmuþuz biz
Dil bozuk unuttuk, konuþmayý biz
Köyde þehirliyiz, þehirde köylü ...

Tüm güzellikleri, köyde býraktýk
Þehir þehir derken, nasibi kaldýk
Kul Ahmed-i biz bir, çýkmaza sardýk
Köyde þehirliyiz, þehirde köylü ...

Ahmet Ali Canbaz 15/05/2023
Sosyal Medyada Paylaşın: