Yoluna Aşık Ayaklar

ah yâr
merhametle kanattýðýn dudaklara
ateþten bir gül yakýþýyordu
güller ki kokusunu bir pervanenin
uykusuna aþýlýyordu


Ýçimde mukaddes uçurumlar
yüzümde bir gökyüzü telaþý
ilahi vadesi noktalanmýþ yaðmur damlasý gibiydi
ah o göðe geri çekilen kanatlar


kanatlara azap deðdi
yýkýldý hatlar söndü ýþýklar
karanlýða ter akýtýp gömüldü kuþlar
dalýna göz koydum çalým etti lale
isini derdiyle þýralayýp gitti yüreðimin
ses versem yýkýlýr kalem
söz etsem çakýlýr bir kýrýk lâl’e
üstünü karalayýp gitti cümlemin
gördün mü


harekesi devrilmiþ bu yalnýzlýk nereden
kimindi bu ferman
kimindi bu sýrtýndan lâl oyulan endam
yýldýzlarý bir bir sýfýrlandý gecenin
doymadý zemin
acý topraða kök salanda
vakit sulara beste yakanda yâr


ah yoluna âþýk ayaklar
yürüsem -aþýnmaz mý her adýmda bir âlem
taþýnmaz mý her aþýmda bir mânâ
her soluðum anonim bir yolculuktur sana
derdimi yükleyip karýþsam tozuna
þiir olup kývrýlsam kapýna
erenlerinden olsam
erer miyim ben de sabahýna yâr


aklýma iþgaller dayandý
kavga aralarýna sýzan bu þeytaný kim andý
sorular da/yandý durmadan
isminden alev aldý uzaklar
saflar yandý -kitaplar yandý- raflar da yandý
her çiçeðin özünde bir orman
özünde özüm yandý hasretinden yâr


bir alev ki
sazlýðýný baþtan baþa yakýyordu
o sazlýk ki bülbül olmuþ ’’vuslat" diye þakýyordu


yýrtýldý zarým
son bir sayfa açtým yüreðimden yüreðine
sesimi kurban ettim kýblene

duymadýn mý





_boran (arþiv)
Sosyal Medyada Paylaşın: