İmgelem...

kimi zaman
bir kaldýrým taþý süsledi bedenimi
bazen de diþi kýrýk bir kemanýn týngýrtýsý kulaklarýmý...

mekansýz ruhumda gezinirken
(titrek) acýlar arsýzca
gözyaþlarým deniz oldu
yanaklarýmýn kýlcal coðrafyasýna

ben hiç çoraklaþmadým
gözümde debileþen akýntýlarla

elimi alnýma götürdüðümde
kayboldu, parmak uçlarým
derin çizgilerde.

ki o derinliklerde
kaç mezar dualandý
üst üste gömülmüþ anýlarýn
kabir melodileri eþliðinde...

hayat, iki dirhem umut dolduruyordu
her defasýnda kanan masum gamzelerime...



-yosunlara bulanmýþ günler geçiyordu
zamanýn önünden.

(hep geçmiþime sýðýnýrdým
geleceðin kamçýsýna söverek)

merdivenlerden çýkýyordu çocukluðum
yavaþça sevdanýn ergenliðine yürüyordum
gözlerinin boþluðuna býrakýyordum,
uzun kuyruklu uçurtmamý...


gündüzüm geceye,
gecem,
zamana misafir oluyordu
hep yüzsüz bir korkaklýkla...


tanrýdan dinletiler iniyordu,
sayfa sayfa gözeneklerime.


ve


bütün ambulanslar sana taþýyordu yüreðimi


kanýyordum...




Gökay Birkan SUCAKLI




.......:% belisss’e teþekkürler &:........
Sosyal Medyada Paylaşın: