BAKALIM ÖTELERE
Yaþamaktý gayemiz akýcý, temiz, sessiz
Bir iz býrakabilmekti, anýlarda bir demet
Kýssa edilebilecek ve öykünülebilir ses
Sýradan birileri için de içe dokunan nefes
Ve zorluklarýný bildik hayatýn, çetrefilliydi
Belki de bu çetinlikleri ile bize güzeldi
Her baþlangýcýn ilk adýmlarýydý öncelikli
Ne var ki tam da alýþmýþken biz, yol bitti.
Hep böyledir kanýmca algýlanan, kalan iz
Bir daha yaþanmasý mümkün olmayanlar
Ancak bir anýlar silsilesinden hatýrlanýrlar
Güzelleri hep özne kýlarýz ki ta baþtadýr
Unutulmaya yüz tutmuþlarý da var, sileriz.
Bir o yana bir bu yana, sanki denizdeki dalga
Hayat her zaman ýslatmýyor, vermiyor nemini
Biz öylesine içinde oluyoruz ki rolde öndeyiz
Ayrýlýða çeyrek saat kalmýþ yolcularýn matemi
Diðer yanda, yeni kapýlarýn açýlmasýnýn gizemi.
Bu iki uç arasýnda bir gülüp aðlýyoruz,
Biliyorsak zaman ve mekânýn evrildiðini
Huzura varmak misali yürüyor, yürüyoruz.
Belki bu anlamda üzüntülere çekmeliydi set
O zaman gönle düþmezdi iç kavurucu kasavet
Ve bizden ötürü çýkmamalýydý yangýnlar
Kendilerini her þeyden ötede o görenler
Bütün þerlerin can buluþunun öznesidirler.
Baþkalarýný yukarýdan görmek bir seçim ise
Ayný hizadan bakmak da öyle olmalý
Ne fizik ne maddi argümanlar olamaz dayanak
Bu duruþta yaðar mý rahmetiyle beklenen saðanak.
Ýnsan olabilmenin özündeki gizem ne derin
Bu yola çýkmaya sen, ben , öteki, berisi
Kim varsa duyan, duymayan cesaret edin.
Erdemlerin yeþerttiði iç dünyadan yansýyan
Cümlesini insanlarýn kötülükten koruyan
Varsayalým ki masal kitaplarýndanmýþ okunan
Ýþte tam da böylesi esenlikler özlemlerimizdi
Anlamadýðým çok þey var biliyorum ancak
Ýnsanlarýn bu yolda iþleri neden ters gitti?
Örnekler mi gerekiyor yoksa bedeller mi
Ýyiye de var onlardan seçenek, çirkinden de
Her þeye raðmen bir hayat sýnavýndayýz kesin
Eseceksek eðer, içe ferahlýk katandan esin.
Umudun kanatlarýnda yürümek vardý bize
Bunun dýþýndaki yollar çirkin, kuytu, izbe
Ve her doðan güneþten feyz almanýn zamaný
Býrakalým gidenleri, tutamýyorken günü
Güzellikten demetlerle anmak gerekir dünü.
Hem derinlik, hem de geniþliðiyle kucaklasýn
Hayat dediðimiz bizden, bakýþ ve duruþtan
Ýçinde karamsarlýklara yer vermeyen ümitle
Açsýn kapýlarýný ardýna kadar samimiyetle
Ýþte o zaman hissettikçe bizler esen yelini
Elbette tam da o vakit yaþýyor, hayattasýn.
Bir namýmýz olsun dedik, lakabýmýz Gölge
Dokunmadýk, öykünmedik asla zulme
Belki arar olduk esenlik veren yolarýn
Týpký binlercesi gibi yürüdük ayak yalýn
Yol yormadý bizi, o verendi hazzý niyetle
Yola bulduksa yoldaþ, baktýk hep ötelere…
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.