Ölümden korkuyorum! Titriyor, çaresiz vücudum! Azrailin karþýsýnda... Ölüm döþeðinde... Hayatýmýn son perdesinde... Kaderimin yazýlan alýn yazýsýnda... kapanmak üzere gözlerim... Ýçim çekiliyor... Elim, ayaðým titriyor... Dizlerimin baðý çözülüyor... Baþým ise düþüyor... Ayakta duramýyorum... Nefesim kesiliyor... Elim, ayaðým tutmuyor... Meðer se herþey boþmuþ... Yaþadýðým süre içinde günahým, ayýbým, haksýzlýðým çokmuþ... Hayatým boyunca pek bir sevabým yokmuþ! Ne kendime, nede çevreme bir hayrým olmamýþ... Olmadýda... Þu anda her þeyden korkuyorum! Peki ya, öldüðünde ne olacak? Hesapsýzca yaþadýðým onca yýlýn hesabýný... Kalplerini kýrdýðým... Adam yerine koymayýp, aþþaladýðim... Ýþlediðim onca günahýn... Anne ve babama hayýrsýzlýðýmýn hesabýný, ben nasýl vereceðim? Haklarýný nasýl ödeyeceðim? Gerçekten kim soracak bu yaptýklarýmýn hesabýný? Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.