(Merhum Üstadýmýz hayattayken yazdýðým bir þiir)
Ýnandýðý hak bildiði davada,
Mýsradan mýsraya akar Karakoç.
Engeller çýksa da daðda ovada,
Coþkun seller gibi yýkar Karakoç.
Ýyiye, güzele, dosttur doðruya,
Her zaman her yerde düþman eðriye.
Kar, boran, ayazda koþar çaðrýya,
Dostuna bal kaymak þeker Karakoç.
Ülkümün yolunda dalkýlýç deli,
Hayat macerasý çileyle dolu,
Allah için yazar, sivridir dili,
Nâmerde kancayý takar Karakoç.
Hak ve hakikati savunur özler,
Adalet yolunda Ömer’i izler,
Hedefi olunca tüm kirli yüzler,
Tokadý kalemle çakar Karakoç.
Þiirin, kelâmýn koca çýnarý,
Atadan mirastýr hiciv hüneri,
Gündüz adam arar, elde feneri,
Zalimi heceyle yakar Karakoç.
Utanmadan yetim hakký yiyenin,
Her gün haram lokma ile doyanýn,
Mü’mine mürteci, yobaz diyenin,
Diline kezzabý döker Karakoç.
Hüzünle bakýnca eski yurtlara,
Hasret kaldýk yiðitlere, mertlere,
Düçar olduk diye türlü dertlere,
Derinden ýstýrap çeker Karakoç.
Gazi der, kahpesi çoktur yörenin,
Haramzâde olup devran sürenin,
Millete sinsice tuzak kuranýn,
Korkmaz, karþýsýna çýkar Karakoç.
Gazi Hüseyin KILBAÞ
Þiirimi günün þiiri olarak takdir eden deðerli seçici kurula ve kýymetli þairlerimize þükranlarýmý arz ediyorum.
Hürmetlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.