Asıl mesele sevgisizlik

Asýl mesele kardeþim,

zor günlerinde yanýnda olaný sevebilmekte deðil;

bulursan böyle birini zaten seversin,

tanýrsan böyle birini hemen baðrýna basarsýn.

Burada asýl mesele kardeþim,

o zor günlerinde, o geçmek bilmeyen günlerinde;

seni yalnýz býrakanlarý, seni umursamayanlarý,

sevmeye cesaret eden insan olabilmekte.

Yüreðini intikam ateþiyle yakanlar,

kalpleri habis düðümle mühürlenmiþ olanlar,

elbette bunu baþaramazlar.

Çünkü, böyleleri;

hayat düðümünün ya sevgiyle,

ya seni sevgiye uyandýran tanrýsal bir aþkla,

ya da her ikisiyle birlikte çözülebileceðini anlayamazlar.

Hayat dediðimiz þey,

sýralý birer düðüm silsilesidir aslýnda;

var edildiði günden bu yana insan,

hep bu düðümleri çözmekle meþgul inan.

Çözülen her düðümün daha zoru gelir önümüze;

ve, en nihayetinde hayat,

ya bir gemici düðümünü bela eder

ya da tam kazýk düðümünü baþýmýza.

Pirüpak sevgi yoksa özünde insanýn,

bu düðümleri çözmeye, ömrünü verse yetmez inan.

Çözümü henüz keþfedilmemiþ tek düðüm;

insanýn kendi içinde, kendi kendine yarattýðý,

dolaþýk habis düðüm olmalý kanýmca...

Kendi kendine kurgulamalar,

kendi kendine alýp vermeler,

kimsenin umurunda bile olmayan,

insanýn kendi kendine yarattýðý vesveseler;

dolaþýk ve habis bir düðüm bu.

Tanrý parçacýðýnýn yapýsýný dahi çözen ve

hala çözmeye devam eden bilim insanlarý var;

ancak, habis düðümü çözebilecek bir insan

henüz bulunamadý bu hayatta.

Pirüpak sevgi ile dolu olan bir kalp,

habis düðümü içinde barýndýramaz.

Bu hayatýn bence en büyük sorunu, sevgisizlik!

Ya sence güzel kardeþim?

Cahit Fýkýrkoca
24.06.2024, Ankara










Sosyal Medyada Paylaşın: