güneþ,, göz çukurlarýna doluyor vakit daha erken: "gün doðarken...." düþ,, içinde koþuyor bir kýz, içinden sapsarý bir ova, ovada, yemyeþil bir aðaç, koþuyor ona.. elinde bir çýkýnla... elinde bir çýkýnla... masmavi bir gök, iþte güneþ orada! ýsýnýyor kalbi aþkla, kýzýn, bastýðý toprakta belki aðacýn gölgesinden, belki de hasretten kim bilir? belki de kýzý koþturan sevdayla... rüyada.. asýrlýk koca bir çýnar, kucaðýnda kýzýn fotoðrafý.. koca çýnar rüyada..
koca bir çýnar, yýllar önce askerde iken doðumda can veren ruhunu teslim edercesine sevdiði çok sevdiði eþi koþarken rüyada...
bir doðum ve ölüm, koca bir düðüm bir can verip uðruna canýný veren eþi dünyasýný deðiþtiði o gün ve sonra her gün yeniden, yeniden, yeniden rüyada.. rüyada.. rüyada.. hep ayný sahne, ayný kare askerlikten önce... tarlada emek terleri dökerken ansýzýn güneþ gibi beliren bir elinde çýkýný ve o genç kýz, koþarken hasreti daha taptaze ve güneþ gözlerine doluyor gözleri doluyor çýnarýn rüyada.. bir kýz koþuyor çýnara elinde çýkýnla... çýnar, hasret içinde bir güne daha uyanýyor gözlerde yaþ yanýbaþýnda pek hayýrlý bir evlat dün gibi önceki, önceki ve önceki gün gibi hatýrasý kalbinde hatýrasý yanýbaþýnda hatýrasý elindeki çýkýn gibi elindeki çýkýn evladý gibi evladý gibi... evladý gibi... Sosyal Medyada Paylaşın:
Tatlı1Düş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.