Depremin ardýndan yaralarýmý sarmaya geldim .. Belki de sarmak için deðil de kanatmak için . Acým içime sinmiyor … Ýçime akýtacak kor bir aleve kuyu aramaya geldim … ben geldim ey insan … sükûtu baþýma tâc ettim yâr’in Yaratýlandanda ötürü .. Yaratanýn gönlü hoþ olsun.1
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.