Vay Arkadaş
Vay arkadaþ, oy arkadaþ, oy…
Dedem Korkut öleli kaç güneþ doðdu battý
Kaç yaþýndayým ben
Köroðlu sürgün göreli
Dadaloðlu kýlýçtan geçireli
Yakýlalý Madýmak
Vay arkadaþ vay...
Kaç yaþýndayým ben
Kaygusuz’un bir kazý vardý kaynamýyordu
Kazak Abdal, “Ormanda büyüyen adam azgýný”na kýzýyordu
Mevlana kaçýyordu yobazlardan, kendi yolunu çiziyordu
Yunus, deli gibi aþký arýyordu
Vay arkadaþ, vay…
Aþýk Veysel, “Uzun ince bir yolu” tarif ediyordu
Ben Dertli gibi dert çekiyordum geceler boyu
Bir gece Mançurya’da avlýyordum geyikleri
Diðer gün Demir Kapý’da uyanýyordum
Ne buz diyarý kaldý ne çöl diyarý
Hazar Denizi’ne dökülen ýrmaklarda atýmý suluyordum
Belki de Anadolu’yu yaðmalýyordum yavaþ yavaþ
Umut ekiyordum korku biçiyordum
Kýzýldeniz falan ikiye ayrýlmamýþtý daha
Çin Seddine ilk taþ bile konulmamýþtý
Kuyruklu bir yýldýz düþüyordu Tanrý Daðý’na
Demir yüklü…
Demiri erittim sonra
Yani belki…
Vay arkadaþ, kaç yaþýndayým ben
Nuh’un hikâyesini ben uydurmuþtum
Diyar diyar üfledim tozunu
Ýsa’yý da çarmýha ben gerdim
Koç oldum gökten indim belki de Ýbrahim’e
Musa’ya On Emri ben yazdýrdým
Muhammed’in ben yýkadým kalbini
Lakin onlar baþka bir tür gibiydi, biraz vahþi..
Yani belki..
Biraz da yahþi..
Vay arkadaþ, vay… Kaç yaþýndayým ben
Mete Han benim otaðýmda büyüdü
Cengiz ile birleþtiyordum boylarý
Timur’un ben sarmýþtým topal bacaðýný
Yavuz’a var git sefer eyle dedim
Daha da önce
Atila’ya hayaller gördüren bendim
Yani belki
Roma’yý yýkan ben
Mýsýr’a taht kuran da
Ýstanbul’u sardým büyüttüm bir zaman
Ankara’nýn on binler yýl evvel tapu kaydýný vermiþtim Atatürk’e
Vay arkadaþ vay…
Kaç yaþýndayým ben, kaç…
Bir müddet bunaldým
Aslý’nýn dizine koydum baþýmý
Safiye’nin saçlarýný okþadým
Beatris’in ellerini tuttum
Sevilay’ýn gözlerinde uyandým sonra
Deli miyim ne
Kaç yaþýndayým ben, vay arkadaþ vay..
Yaylaklarda kaldým uzun süre
Köyler kurdum milletime ulusuma insanýma
Çok kan döktüm çok da yara sardým
Ne kurt kaçabildi okumdan ne aslan ne tavþan
Kekliklerle ötüþtüm bir zaman
Ebabilleri piþirdim çoban ateþinde
Nice çam devirdim meþe kestim
Köknar kökledim ahlat törpüledim
Vay arkadaþ, kaç yaþýndayým ben, kaç…
Kaç bayrak sancak devirdim
Kaç bayrak sancak deðiþtirdim
Saymadým saymam da
Yýldýzlar oldu dostlarým
Rüzgârlar oldu yoldaþým candaþým
Derin göllerde serinledim
Koyaklara sakladým sýrlarýmý
Caným sýkkýn olduðu zamanlarda
Kayalara resim yaptým
Hikâyeler kazýdým koca taþlara
Oraya seslendim buraya seslendim
Okþadým bir zaman da Tuna boyunda Selvi Aðaçlarýnýn yapraklarýný
Aladaðlara ben verdim ismini
Karalýk Daðlarý, Toroslarý, Kaçkarlarý, Kafkaslarý avlak eyledim
Duruldum Akdeniz Kýyýlarýnda
Yâd edildim daim bir su baþýnda
Dut aðacýndan saz yaptým
Ceviz aðacýndan sandýk
Kýzýlcýkla kekikle sardým yaralarýmý
Gönül yarasýný bir türlü dindiremedim arkadaþ..
Vay arkadaþ, vay..
Kaç yaþýndayým ben, kaç…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.