Avuç içinden öpüyorum

Eylül bitmek üzere...
Yapraklarýný dökmüþ bir aðaç gibi,
Dallarým kýrýk ve o kadar buruðum ki...
Bir güz esiyor içimde,
Yüreðim gazel...

Issýzlýðýn iþlemiþ,
Gül kurusu dudaklarýmýn kýrýþýklýðýna...
Gözlerim, günbatýmý...
Ellerim, gurbet...

Görünen o ki,
Bu hazan da olmadý.
Ben yine de,
Birgün ufkumda belireceðin inancýyla
Bahar hülyalarý kurarak
Özlemlerimi ekiyorum sensizliðe...

Sana susamýþlýðýmý
Bir kez daha arz ediyor,
Bileðinden, avuç içinden öpüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: