Yürüyorum...

Yürüyorum,
Sevdiðimin eli elimde,
Baþým göðsünde,
Nefesi ensemde...

Bir rüzgâr esti,
Kuru yapraklar savruldu.

Bir ses kulaðýma fýsýldadý;
"Bu kadar aptal olma,
O seni sevmiyor, hiç sevmedi de"

"Olsun dedim, olsun.
Gerçek sevgi karþýlýk beklemeden,
Sevmek deðil mi?"
Sustu, ve gitti...
S.K.
Sosyal Medyada Paylaşın: