Tek kelime bile etmeden Bir sabah alýp götürdüler onu Ne geriye dönüp baktý Ne hoþça kal dedi Ne de bir mektup býraktý Öyle sessizleþmiþti ki dünya Ne kuþlarýn kanat sesleri vardý artýk Ne hurdacýnýn kulaklarý týrmalayan narasý Ne rüzgarýn ýslýðý duyuluyordu daðlarýn baðrýnda Rengarenk bir kelebeðin kanat seslerinde uzaklaþýyorken hayat Tepede duran donmuþ bir güneþ Akmayan bir dere Hep yeþil kalan bir yamaç Eðri büðrü tahta bir köprü Kýrýk kalbi anýmsatan üç beþ aðaç Sen ve ben Ýþte böyle resmedilmiþ bir tabloda hayat sürüyoruz. Seni uzaklarda bir yere çizmiþ felek belli belirsiz. Beni bir dað baþý yalnýzlýðý renginde Adem þaþkýnlýðý içinde resmetmiþ Oysa sana kavuþmak için ne bir yol çizmiþ bana ne de bir iz Sanki sen ve ben yarým kalmýþ bir resmin içindeyiz
ERFANÝ ÞAÝR 22.06.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ergün FADILOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.