DUMANIM TÜTMEZ
Bir ceylan sekerek iner pýnara,
Güzel sen gönlüme açarsýn yara,
Senden gelen derdi ýrmaða döksem,
Nice yiðit canlar yanarlar nara.
Yanarým, yanarým dumaným tütmez,
Bu sevgi kök salmýþ, burada bitmez.
Andýkça yürekten ahlar yükselir,
Gör hele baþlara ne haller gelir,
Aðlarsa gözleri incitir beni,
O melül bakýþlar sinemi delir.
Huzursuz gözlerim geceyi yatmaz,
Virane meskende baykuþta ötmez.
Azat gönül olmuþ çöller mecnunu,
Hasta yüreðimde onun vurgunu,
Herkes bir laf eder, yürekse baþka,
Sevenler oldular hayat yorgunu.
Gündüzler geceyle barýþsa yetmez,
Yürek þu sevdayý baþýndan atmaz.
Elinde testisi suyu doldurur,
Bu dert her gün biraz beni öldürür,
Bir varsýn, bir yoksun, benden kaçarsýn,
Ahu gözle bakar, beni kandýrýr.
Sanýrdým ki seven seveni satmaz,
Sevgiden pay bulan asla unutmaz.
Çok çabuk tükendi gözlerimde fer,
Emircan ölümlü dünyada nefer,
Azrail can ister, yürekte nazlar,
Yalan dünya sana kalsýn bu sefer.
Sevgi baþ tutarsa uyku uyutmaz,
Belalý baþým var, kimse sýr tutmaz.
21.6.2024 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.