kokunu kazýdým tenime; deðmesede elin bir kez bile elime.. görmesemde yetinmeyi biliyor yüreðim, özlemek... kafi seni sevmeme.. becerebiliyorum yoklugunu yok saymayý... hayalini soyutluktan çýkarmayý öðrendim.. sessizlikte sesini duyabiliyorum artýk.. gülüþlerini seçebiliyorum aðlayýþlarýmýn arasýnda.. mutlulugunu hissedebiliyorum mutsuzluklarýmda. seni görebiliyorum,anlýk göz kýrpýþlarýmda. seni duyabiliyorum en saðýr anýmda.. ben her gece sensizliði okuyorum sayfa sayfa.. her gece sensizliði yazýyorum,umutsuz dolu satýrlarda.. acý vermiyor eskisi gibi; sensizlik baðýþýklýk kazandý sol yanýmda.. hani,artýk dönsende dönmesende yok bir farký.. bendeki senin deðil, sensizliðin aþký...
Sosyal Medyada Paylaşın:
semihce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.