Issız

Ne diyordu þair;
“yýkýldý yolunu bekleyen þehir .
þimdi gelsen de bir,
gelmesen de bir.”
Her baktýðýmda nurlu yüzüne ay’ýn
Karanlýklar çöküyor,
Hayalini gizlediðim gözlerime

Bahardým döndüm hazana.
Saçlarýný çözmüþ bulutlar
Aðlar hazanda hasretin acýsýyla .

Ömrüm geçiyor beklediðim,
gelmeyen trenlerle.

Ömrüm geçiyor,
savrulan yapraklar gibi.
Son mevsim belki gelen,

Bilinmez deðil yüküm.
Yüreðimde ilk gün ki gibi, sýcacýk

Sen bilmesende katar katar geçiyor,
Beklediðim.
Yolcusu olmadýðýn trenler.
Issýz þehirler içinden geçerek.
Y.Metin SEVÝNDÝK


Sosyal Medyada Paylaşın: