söz verme, gelinemez ya nasip bahar gök atýna binmiþ say akasya güneþ üþümeden buðday saçalým kasým da topraðýn soðuyan aðzýna
þikayetsiz bir gündelik zaman sofraya su yanýnýn üç hali bereketten olur susmak gelincikler de köklenir boþluðumuza sözleri yontularým ben taþ ustalarýna özenerek küçük taþlarý sektirirler dünyalý arafta bir sahilden karþý kýyýya buluþamayýz yine de harman yerine gülümsemeler çatlayýp, ellerimiz nasýrlanýr ,þatafatýndan dökülür doðru bildiklerýmiz tek düzesine kalýnan ah eþitler sonrayý þimdiye
gelsek te sizi bulamayýz ömür törpüsü dünyalýktan haberler birileri miracýný arar ölmeden ,ölerek tavafýndan dönmeyen ayaklar gözlerin yaðmurlarý mý topraklarýndan döktükleri gece rengi elbiseye saðýr kalýrým ben ,dinleyerek
söz verilse, varýlamaz utanýlýr da hem, yürek terlemeyip, göðsüne o çocuk katlý yorgunluklardan doðmayýnca nasipte doyuran beyaz bir uyku da, bir kanatlý kýrmýzý konmuþ gibi dudaðýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon b Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.