Çocuk gözler
Bir devasa boþluðu büyütüyorum
dokuz ayda bir bebeði büyütür gibi
acý mý keder mi mutluluk mu
doðacak bebeðin adý
yoksa umut mu
Ýçimin içine doðru gitgide
büyüyor boþluðum her saniyede
sevgiler biriktiriyorum gün ve gece
dolmuyor dolmuyor
bu boþluk ben miyim aklým almýyor...
Ne hayallerim vardý hepsi yok oldu
þimdi hayalsizim
eskiden dipteydim þimdi dipsizim
bazen senim bazen ben
bazý bazý diyorum,bizim...
Boþluðum beni kaplayýnca
çýksam uçsam derim çok uzaklara
hafiflemiþ dünya büyüklüðünde bir balon olsam
bütün aðýrlýklarýmdan kurtulsam
yedi kat semanýn üstüne uçsam...
Dýþým boþluk içim bomboþluk
neymiþ onca çabam anlamýyorum
artýk hepsi beni terk etti
ben hepsini terk ettim kaygýlarýmýn
eski deðeri ve önemi bile kalmadý anýlarýmýn...
Biliyorum ki her insan gibi bir gün
dünya denilen hapishaneden ayrýlacaðým
bir çikolatanýn dilimde býraktýðý tattan sonraki
acýlýktan ibaret deðil mi hayat
öyleyse nedir bu telaþým diyorum yapýþma at...
Ýçim büyüdükçe dýþarýsý küçülüyor
beklemelerim umut etmelerim anlamýný yitiriyor
içimdeki sonsuzluðun yanýnda
bakýyorum sonlu, dünyaya dair her þeyden vazgeçiyorum
hayret eden çocuk gözlere tüm güzellikleri býrakýyorum...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.