Bir kadının itirafları ya da bir vedanın anatomisi

I. Güneþ doðarken

Hep duyduðunu sandýðým,
Kendi kendime konuþmalarýmda binbirinci fasýl…
Hiçbirinden haberin yok, ne acý…
Derdimin yok ilacý !

Bu yüzden eski kitaplara
Yýldýzlara sarýldým…
Bu yüzden onca yýl týlsýmlara
Hüddamlara darýldým !

Ölüm sessizliðinin,
Köþe bucak kaçmalarýnýn,
Kendi hayatýný dahî umursamayacak kadar kaybolmalarýnýn sebebi ne ?
Ne olur, etme !
Beni belki bir gergedan, bir goril, belki de bir fil sûretinde görmediðini kim garanti edebilir ?
Öyle gidilmez, iþte böyle gidilir !

Ciltler dolusu kitaplarýma bari tek bir cümle sarf-ý nazar eyle !
Yaþanmaz hâle getirdi boþluk
Soru iþaretleri yankýlandý durdu koridorlarda
Ah, gerçekleri bir bilebilseydim…
Ah, sevdiðim kadýnýn bulunduðu ülkeyi bir terk edebilseydim !

II. Güneþ tepede

Ettiðim dualardan biri
Getirdi seni
Tam istediðim gibi

Hep anlattýðým, beceremediðim bir þeydi:
Korkularýn üzerine gitmeli…
Evet yaptým,
Tebrik ediyorum kendimi !

Saygýyý gerçekten haketti…
“Zaten ilgim olsa gelirdim, konuþurdum deðil mi?” dedi…
“Geçen sene de söyledim” dedi…
Haklýydý…
“Hissediyorum ben,
Ama seni deðil !” dedi…
Belki rüyalardaki gibi mavi gözlü birini istiyordu
Benimki kahverengi…
Belki fýndýk gibi bir burun seviyordu
Kemiklerim çýkýk, burnum iri…
“Yok!” dedi…
“Ýmkansýz” dedi…
“Kimsenin duygularýyla oynamam !” dedi…
Belki de içinden “ Saygýsýz! Omurgasýz!” dedi…
Yani, anlam veremedi…
Yani, zihnindeki þablona tam yerleþtiremedi…
Belki çið geldi…
Belki yediremedi…
…
Söyledi de söyledi…
Beni yüz yýllýk bir olgunlukla dizginledi…

“Bu yüzden konuþmadým !”
“Bu yüzden yazmadým !”
“Baþkalarýna kucak açtýysam açtým, gülücükler saçtýysam saçtým
Ama
Senden köþe bucak bu yüzden kaçtým ! ”

“Mal, mülk herþeyim var benim !”
“Hiçbir þey gözümde yok”
“Dilin, dinin, kültürün, milliyetin…”
“Anla iþte,
Sen, içimdeki gemileri yüzdüremedin ! “
“Hislerimi bir milim öteye götüremedin !”
“Beni karþýnda eritip bitiremedin !”

Zorlanýyordu…
Yorgundu…
Çöldü…
Sýcaktý…
Derin düþüncelerdeydi…
Zihni berrak, çizgileri netti…
Belki içinde fýrtýnalar kopuyordu,
-ki hiçbiri benimle alakalý deðildi !
On yýllardýr olmuyordu…
Esmerdi…
Yaþlý gibiydi…
Kendisine göre neþeliydi,
Bana göre dertliydi…
Nasýl bir anda gözlerimde eridi…

III. Güneþ batarken

Gölgeye çekilmiþ bir arabanýn camlarýndan
Tüm kapýlarýn kapanýþýný
ve yalnýzca ýþýðýn geldiði yere sevk ediliþimi seyrediyorum…
Denizle vedalaþýrken…

Madalyonun bir yüzünde
Bence baþardým…

Madalyonun diðer yüzünde
Ölüm gibi bir þey oldu…
Ya da kurtulma ihtimali zor olan bir ameliyat…

Hüzünle
Korkularla
Yalnýzlýkla
Belirsizlikle
Zayýflýkla
Býraktýklarýmla
Kýrýklarla

Buraya kadarmýþ…
Gidiyorum !
Bilmiyorum…

IV. Gece, kahve sohbeti

Dendi ki
Baþkasýna düþmüþ
Baþkasý da baþkasýna
Kuma !


Sosyal Medyada Paylaşın: