O kadar mutsuzum ki...
O kadar mutsuzum ki...
beyhude yere uðraþamam mutlu olayým diye
mutsuzsam mutsuzumdur ne yapýlabilir...
Öyle bedbahtým ki...
numara yapamam yalan söyleyemem
gülemem gülümseyemem...
Öyle acý çekiyorum ki
zaten acý yarýþtýrýyor herkes
sus diyor bana daima içimdeki ses...
O kadar umutsuzum ki...
insanlarýn deðiþmeyeceði bir gerçek
deðiþeceðini zannetmekle ömür bitecek...
O kadar ýssýzým ki...
birisi yanýma gelse hatta çok sevse
maðaramda inleyeceðim...
O haldeyim bilmiyorum neyim...
adým kararsýz soyadým ahmak
yýkýlýrým isterken ayaða kalkmak...
Mutsuzum umutsuzum desteksizim
hakkým yenir kýymetsizim çýkmaz sesim
gülüþüm kesilir su gibi elektrik gibi,nasipsizim...
Nasýl da mutsuzum böyle Allahým
yuhum Allahýn cezasýyým eyvahým
kendime doðrudur bedduam ahým...
Evin görünmeyen çocuðuyum
istenmeden dünyaya gelenim
lakin bir takma tebessüm edenim...
Herkese koþamýyorum artýk
ayný þeyi söyleyince azar yiyorum ben
yanýmdaki söyleyince takdir görüyor hemen...
Koþtum karþýlýk beklemem ha
sevdim, sevsinleri istemem ha
döksem içime dolan gözyaþý selimi Allaha...
Sesimi yükseltmem diyor sesini yükseltirken
ne dese aynýsýný birebir yapar iken
gönlüm bitap,diyor kalbime biraz daha tüken...
Çok mutsuzum gerçekten
þiirime itiraf ediyorum aman duymasýnlar
istemiyorum artýk,gizli halimi anlamasýnlar...
Ne zor þeymiþ kendin mutsuzken
mutluluk daðýtmak eksi bakiyenden
canýndanmýþ kanýndanmýþ sarf edilen...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.