AKIL VERMİŞ, KIYMETİNİ BİLENE
AKIL VERMÝÞ, KIYMETÝNÝ BÝLENE
Fani kulu ahiretin bilemez,
Ýnsan olan dürüst olur hak yemez,
Ýftira at, dua eyle, yat demez;
Akýl vermiþ kýymetini bilene…
*
Dara düþer gözün diker havaya,
Bir çaredir, elin açar semaya,
Cevap bekler arz ettiði duaya;
Akýl vermiþ kýymetini bilene…
*
Varlýðýna þükretmeyi bilen kul,
Hayatýnýn her evresi bir okul,
Öðrenciye bilimsel yol makul;
Akýl vermiþ kýymetini bilene…
*
Mümeyyiz kul tevekkülü bilendir,
Tevekkülün sonuçlarý çilendir,
Çile çeken gözyaþýný silendir;
Akýl vermiþ kýymetini bilene…
*
Hak yolunda uðraþ veren her nefer,
Suistimal ediyor ise eðer,
Kendisini sanmasýn ki muteber;
Akýl vermiþ kýymetini bilene…
Hýfzý KARACA
(T. C. Kültür Bakanlýðý Halk ve Kalem Þairi)
---------------------------------------
MÜMEYYÝZ; Saðlýklý, düþünebilen, akli selim.
TEVEKKÜL: Maddi manevi imkânlarý yaptýktan
sonra gerisini Allaha býrakmak…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.