Okan Akıllı Şiirleri Edebiyat

Doðduðunda, aðzýndan çýkan ses výzýltý.
Aðlarken de, derdini belirtemiyordun kimseye.
Bebekken dinleyip, öðrendin üç beþ kelime!
Ne olurdu sanki, biraz daha geliþtirseydin kendini?

Nasýl öðrendin sen bülbül gibi þakýrdamayý?
Tanrý, doðuþtan mý verdi sana ýrkýnla hitap etmeyi?
Görmüyor musun þu tanýklarýn halini?
Dinle de, onlar da anlatsýn biraz kendini.

Bomboþ yaþamaya mý geldin sen!?
Bebekken verdiðin neþeyi, bir kez daha versen.
Sende sevsen keþke, hayatýn sana bahþettiði canlarý.
Sevsen de üç beþ kelime daha öðrensen.

Ailen mi öðretti sana, soðukkanlý yaþamý?
Tanrý’n mý verdi sana, doðuþtan küfretmeyi?
Senin tek yeteneðin, herkesi susturup kendini anlatmak mý?
Deðiþemez misin, olmaz mý yani atmýþýndan sonra da bir geliþim?
Sosyal Medyada Paylaşın: