Bu kaçýncý bahar, sensiz, bensiz, Yapraklar düþerken aðaçlardan sessiz sessiz. Gelir geçer mevsimler, yýllar gelip geçer sensiz, Ama içimdeki hüzün hiç bitmez, kimsesiz.
Gökyüzü mavileriyle dolsa da çöker bir sessizlik , Kalbimde bir boþluk, hissedilir belki bir eksiklik Sensizlik soðuktur, gözlerimde bir yalnýzlýk, Baharlar güzelleþse de var içimde bir karanlýk.
Kaç bahar daha geçecek böyle sensiz, bensiz Yalnýzlýkla boðuþup içimde sýzýsýz? Ama hala umut var, bir umut ýþýðý yanar, Bir gün gelir, çiçekler baharla yeniden açar, böyle sensiz, bensiz...
ALPEREN AHMET NEJAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.