MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bayramlık
çetin örnek

Bayramlık





’Dili pak’ deyimi geçti zihnime hafifçe dokunarak
kelimelerin süsünden koparýp cümleye bayram ettirmek yeteneðim (elbette yok)
sana ait deðilim diyen sahici zamanlar geçiyor nostalji kýyýsýnda demlenerek
güngörmüþlerin hissedeceði aðýr koþullarýn çýrýlçýplak sorumluluk betimleri (apaçýk deyin)
-okudum bayram sabahý !
sorgulayýn arafýn böðrüne saplanmýþ inancýmý (lûgat istismarýdýr dinsizliðim)
ömrümden ýralansýn diye : hafýzanýn kara örtüsünde nefessiz duyduðum tümceleri yele karýþtýrdým
ânlýk yazýyorum ; aklýmýn erdiði ermiþlerin varlýðý (deðil)
-’kurbanlýðý soluna yatýrýp bir sað bacaðýnla direncini artýr ölümün rahatlýðýna’der-baðlanan üç bacak?-

yaþadýðým yer bir semt adý
beni yaþayansa istanbul ! (kendisi söyledi)
önü,buraya kadardý tahlili duygularýmýn
kibrimi kemiren soysuzluðumdur
anlatýlar büyüttü
alýntýlar ibret
çýkar varlýktý insan ve siyaset
fikir hýrsýzlýðý ise cinnet (intihâl)

yarým saat vaktimi aldý yukarýda yazdýklarým-âlem-i islâmýn mübarek kurban bayramýný kutlarým//

herkesin beðeneceðini umduðum makalenin bir kýsmýný izinsiz aldým :)
ama tüm yazarlar þair sanatçýlar kendilerinden alýntýlar ve atýflardan çok hoþlanýrlar..

//

Hýrtapoz

Hiç buðday tarlasýnda yattýnýz mý? Öyle baþaklarýn arasýna. Topraktan korkmadan bir dost gibi.
Karýncalar dolaþtý mý ellerinizde. Çayýrlara uzanýp otlarýn köklerini emdiniz mi?
Bir deve dikenini soyup özünü yediniz mi hiç?
Yaz öðle sýcaðýnda tavuklarý izlediniz mi, öyle düþünceli, gölgelerde. Ferah bir esinti çýksýn diye,
"Haydar Haydar," bir Ýslam felsefesi mesabesinde.
Güvercinleriniz oldu mu sizin? Paçalýlar, paçasýzlar, yüksekten uçanlar, taklacýlar.
Yumurtadan yeni çýkan yavrularý aldýnýz mý avcunuza?
Büyük bir acýnýn ertesinde, kolunuz kýrýldýðýnda mesela,
serçelere sapan taþý attýðýnýz için mahcup oldunuz mu siz? Kelebekler kondu mu omzunuza?
Yoksa hikâyesiniz, kývranmayýn boþuna.

***

Ayçiçeði tarlasýnýn ortasýnda ilk sevgilinizi öptünüz mü, baþýnýz döndü mü bulutlarla dans.
Paçalarýnýzdaki çamurlarý çitileyerek bir ilkbahar, Beyoðlu’na çýktýnýz mý,
Çiçek Pasajý’nda cývalý midyelerden mütevellit kapanýp tuvalete,Türk Sanat Müziði söylediniz mi baðýrarak. Cebinizde abonman bileti, birtakým kuruþlar, sinemanýn birinde frigo yiyip...
Sabah ezanýnda dantel mimari bir caminin serinliðinde sabun kokularýyla diz çöküp,
ak tülbentlere sarýnmýþ kadýnlarýn ilahilerini dinlediniz mi ha?
Sümbül kokusu, Sümbül Sinan, faraza...
Sonra çýkýp mahalle takýmýyla þampiyon oldunuz mu toprak sahada.
Kýzlar sizi izlemeye geldi mi?
O Kýzýlderili’ye benzeyen kýza deli gibi tutulup evinin önünden bir aþaðý bir yukarý,pos býyýklý babasý
çýkýp nefes nefese kovalayana dek sizi.
Aþureler gelirken komþudan, paskalya yumurtalarý,dört kitabýn dördüne hürmet,mahallenin en tarçýnlý kýzý
yanaðýnýzý okþadý diye yüzünüzü yýkamayý reddettiniz mi, söyleyin bana.
Eðer deðilse, boþa konuþuyoruz burada...
***

Ýstanbul böyle bir þehirdi unuttunuz.
Bahçelievler bahçeliydi, asýrlýk aðaçlarýn altýnda mesire.
Gür gür akardý çeþme, bir çocuk düþüydü dere, mýsýr tarlalarýnda saklambaç.
O aðaçlarý kestik, o pýnarý kuruttuk, o dereyi kanalizasyon ettik,
öyle kapandýk týkýþ týkýþ terli betonlara.
Apartman diyemiyorum, çünkü gördüm o ne demek eski Aksaray’da. Samatya, Fatih, Kasýmpaþa’da. Üsküdar,
þiirli sýrma.
Belki bundan, belki de ondan bilmiyorum, hayatýn neþesi kaçýnca usturubumuzdan,
içimizdeki hýrtapoz çýktý ortaya! Onu kovaladý, bunu iteledi, diðerini çürüttü demir kafeslerde.
Özenti, aval, vur kýr darbe...
Gözlerde nefret, yüzlerden akardý insan olmayan illet. Öyle bir illet ki,
kalpleri kýra kýra ilan edilmemiþ bir savaþýn utancý tenimizde.
Tenimizde o kara leke.
Ne deterjanlar harcadýk da çýkmadý, çýkmaz, insan kendinle yüzleþmedikçe.
Yüzleþmedikçe insan kendinle, diz çöküp af dilemedikçe, özür dilemedikçe bitmez travma.
Bu öfke patlamalarý, bu linç, bu homur homur kabarma. Bu kibirden þiþmiþ hýrtapoz gitmez bir yere.
O kahrolasý anksiyete...



16 Haziran 2024, Pazar
..çok teþekkür ederim CEM SANCAR ÜSTAD’a...

..
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.