Baba göksüme yüzlerce ok saplandý! Sen kalbini tutup, hayata gözlerini kapadýðýnda! Halen içimde gitmeyen bir sýzý... Hele o, duvarda Asýlý duran þapkaný gördüðüm zaman! Kulaðým bir çýnlama... Ýçim burkulur... Gozlerim buðulanýr... Arkasýndan ise, hemen canlanýr o, Çocukluk anýlarým... Yine o, arkasýndan gelen hasret dolu göz yaþlarý! Ve yüreðimi yakan özlem dolu duygular! Hatýrlar mýsýn?... Çocukken, bir kuzu gibi göksünde yatardým! Yavrum deyp baþýmý okþar, öpüp koklardýn! Mayiþýr anlattýðýn masallarýn deryasýnda dalar giderdim! Seni kahramaným olarak hayal eder, dilek tutardým! Kokun bana huzur verir uykuya dalardým! Rüyamda bile seni arardým! Çünkü sen benim, rol modelim! Hayattaki kahramaným! Koruyucu meleðimdin! Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.