LEYLAM

Sen gideli Leyla’m kolum kalkmýyor
Eþim dostum hiç yüzüme bakmýyor
Saksýda yetiþtirdiðim güller açmýyor
Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom.

Kurudu pýnarlar sular akmýyor
Ötmüyor bülbüller kuþlar uçmuyor
Geliyor postacý da yüzüme bakmýyor
Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom.

Cevizin dibine oturdum kaldým
Konuya komþuya haberin sordum
Gözümü kapattý hayale daldým
Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom.

Mecnun oldum Leyla’m seni ararým
Bedel verseler daðlarý delerim
Yurdunu bilsem izini sürerim
Sen gideli Leyla’m periþan oldum.

Bilinmez ne tasam ne de kederim
Seven sevdiðine de böyle eder mi?
Bir hiç içinde insan gider mi?
Sen gideli Leyla’m düzen tutmuyom.

Sen gittin ya beni unuttun
Genç yaþta ömrümü çürüttün
Bilinmez dertlere düþtüm
Sen gideli Leyla’m kendimi unuttum.

Dualarým kabul olur mu bilmem
Son kez gelsen yüzünü görsem
Düþkünüm bir su versen
Þifa olur Leyla’m düzen tutmuyom.
Sosyal Medyada Paylaşın: