C*
bir çocuk özlemiyle
öðretmen oldum ben dedi
daha yirmi iki yaþýnda,
ömrünün baharýnda
her türlü korkunun yaþandýðý ülkenin doðusuna giderek
oradaki çocuklara bahar olmaya
cemre olmaya gitti
doðunun cemresiydi aybüke
hiç düþünmemiþti herhalde
evinden çýkýp batmana giderken
son nefesini bu kanlý topraklarda
bir kör kurþunla vereceðini
eðitim þehidi olacaðýný
belki de bir müzik öðretmeni olarak
þarkýlar, türküler söyleyeceðini düþündü
çocuklara çiçekleri, baharý anlatacaktý müziði ile…
anlattý, söyledi de…
sadece yedi ay
kýr çiçeklerine türküler söyledi
beni öldüren de yoktur din, iman dedi
þenay aybüke yalçýn öðretmen
uyan dedi
uyan alim uyan türküsünü söyledi
türküdeki gibi býçak yarasý olmasa da
doðunun maalesef kaderi haline gelen kalleþ kurþun
bir cemremizi daha toprakla buluþturdu
baharýmýza
gelecek bir cemreye daha kýydýlar
baharla buluþamadý
hayaller kurumadý
geleceðe umut verecek türküler besteleyemedi
yarým kaldý her þey
C*
al yazmalý kýz…
ezberimizde yüzün
silmek kolay mý öyle
bir yara öyle kolay kapanmýyor
bir hasret öyle kolayca dinmiyor
bir sýzý öyle kolay geçmiyor
kalbimizin bir köþesini sana ayýrdýk
yürek sýzýmýz
fotoðraflar çok acýmasýz deðil mi
yarým saniye bile
bir daha yan yana gelemeyeceðin öðrencilerinle
yýllarca ayný karede duruyorsun hem de gülümseyerek
bazý çiçekler bazý topraklarda olmuyor iþte
aybüke öðretmenim
al yazmalý hikayeler yarým kaldý
sessizce þehit edildi her biri
kimisi okul koridorunda
kimisi karne gününde göz göre göre
ben karne günlerini çok severim deyip
kýrmýzý elbisesiyle gitmiþti okuluna
ilk karnelerini vermeye
cývýl cývýldý
dakikalar sonra yarým kalacaðýný bilmeden
yaþýyordu ilk ve son karne gününü
sonra geriye özlemi kaldý
acýsý kaldý
yarým kalan bir hayat kaldý
yaktý, kül etti türkiyeyi
bazý vedalarýn geri dönüþü yok
ölüm bu
geleceði varsa yapacak bir þey de yok
lakin bu veda her þeyden çok aðýr oldu
C*
sen vatansýn
gözlerin yýldýz aybüke
seni topraða düþmeden tutamadýk
yarým kaldý hayallerin
ant olsun ki izinden
nice aybükeler büyüyüp, yetiþecek
adýnla büyüdükçe her biri
her geçen gün ismini aldýklarý o kahramaný tanýdýkça
daha da güzelleþip
bu vatana çok güzel çiçek olacak aybükelerimiz
izinden gidenler kalemi ile o silahlarý susturacak
ay güzelim
vatan çiçeðim
bir gönül davasý bu
nesiller boyu anlatýlacak
nesiller boyu al yazmalý aybükeler var olacak
pencereden baktýðýnýzda
güneþi esirgemiyorsa gökyüzü
inanýn aybükeler yaþadýðýnýz günlerin bedelini ödediði içindir
unutmayýn
C*
redfer